Saamhorigheid

Er wordt door verenigingen flinke bedragen gespendeerd aan ledenwerving. Maar wat wordt er gedaan aan het behoud van de leden? Het is een feit dat een vereniging die een grote saamhorigheid kent, het nieuwe leden moeilijk maakt om deel uit te maken van de vereniging. Wanneer een nieuw lid niet het gevoel heeft deel uit te maken van de vereniging, geen contact kan maken, dan zal deze na korte tijd weer vertrekken.

Alle goede bedoelingen en energie van een ledenwerfactie kan op de eerste trainingsavond teniet worden gedaan. 

 

Een voorbeeld: De secretaris van de plaatselijke hondenclub had mij uitgenodigd om een training te bezoeken en zo stond ik met mijn pup op een zaterdagochtend op het trainingsveld. Een aantal mensen was bezig op het veld en er stonden een groepje te kijken. Ik begroette de mensen uit het groepje en vroeg of zij lid waren van de vereniging. Dat werd beaamd. Stilte. Mijn volgende vraag of er iemand van het bestuur aanwezig was werd beaamd, stilte.

 

Niet echt een uitnodiging om lid te worden van deze vereniging. Wel een voorbeeld van saamhorigheid binnen een vereniging die het bijna onmogelijk maakt om je als nieuw lid thuis te voelen.

 

Een volgens voorbeeld: Mijn dochter had bedacht te gaan turnen en na het inwinnen van informatie vertrokken wij naar de sporthal. Vanachter het glas stond zij verrukt naar de turners te kijken. Vrij snel kwam er iemand naast ons staan die vertelde dat haar zoon die avond ook trainde en al snel stond ik met een paar mensen te praten. Een bestuurslid van de vereniging haalde koffie en ik kreeg uitgebreid informatie. Een vereniging waar zowel mijn dochter als ik ons direct thuis voelden. Een vereniging waar ik ook lid van werd en waar ik tot op de dag van vandaag vrijwilliger ben. 

 

Saamhorigheid, maar wel in een gezonde vorm. Bij de turnvereniging werd iedereen die kwam kijken altijd door een toevallig aanwezig lid aangesproken. Niemand staat daar ooit verloren om zich heen te kijken.

Tussen het werven van leden en het behoud van leden moet een goede balans zijn. Vooral in de Corona periode bleek weer hoe belangrijk het is om contact te houden met de leden. Onderhoud niet alleen contact via het clubblad, maar heb ook aandacht voor lief en leed. Stuur een kaartje, brievenbuspresentje of bloemetje bij persoonlijk leed, blessure of heuglijk feit.

 

Beperk je niet uitsluitend tot het doel van de vereniging, maar organiseer ook iets dat buiten dat doel ligt. Een spelletjesmiddag voor de kinderen, een wedstrijd poule voor de recreanten. Aandacht voor de wedstrijdteams is prima, maar slechts een klein deel van de leden is binnen die teams actief en vrijwel altijd voor een korte tijd. Houd rekening met de behoeftes per leeftijd.

 

Timmer op een positieve manier aan de weg als vereniging. Organiseer bijvoorbeeld een jaarlijkse ‘wedstrijd’ voor de plaatselijke instelling waar mensen wonen met een beperking. Koppel een van de leden van de vereniging aan een bewoner en laat ze samen optrekken tijdens de verschillende onderdelen. Nodig de pers uit, laat vooraf weten wat de vereniging organiseert en laat de bezoekers niet dolen. 

 

Nieuwe leden moeten eenvoudig hun weg kunnen vinden binnen de vereniging. Laat een van de bestuursleden de nieuwe leden eens bellen om te polsen of zij het naar hun zin hebben. Blijf er na een ledenwerving energie in steken om leden bij de vereniging te houden.

 

Maak de gezonde saamhorigheid tot een van de verenigingsdoelen.